Eπτ ά  είμαι εγώ

   -ούτε πολλοί ούτε λίγοι-

 αδιαίρετη και ιερή

μοναδική και  σχετική με αίσα

                                 ή ατυχία.

Επτά δεν είσαι εσύ

  Που έφυγες βυθιζόμενος στην

                                κινούμενη ύλη

  Ούτε αυτός που χασκογελά

                           στο  όρος αλαζονεία

  Ούτε ο εικονικός ο μαθητής ,

                    Η άτεγκτη γριά

                        Ο ως ζώο που ολολύζει...

Επτά είναι αυτός

   Που ξαγρυπνά

      δακρύβρεχτος

                              από  την  άρμη.