Δρώντας στη ΦωτοΠοίηση

Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

Προσθήκη λεζάντας

Yπάρχουν οι δρόμοι. Βρήκες τα φτερά;

Θ. Π.

Όταν δεν χορταίνεις να βλέπεις, σημαίνει ότι ήρθε η ώρα να μιλάς!

Θεοδώρα Π.

Οι Αύρες στην Επίδαυρο αιώνια πέτρινες

...κι Αναμνήσεις αξιοθέατα ζωηρές

Μικρή καρδιά

με μεγάλες κεραίες·

λουλούδι σε άνθιση πλήρη

με πόδια σαν νότες·

αστέρι σκιάς πολλαπλάσιας

και ευέλικτης·

εγώ, οι μύριοι.

Στο ίδιο κόκκινο χρώμα

τα λάθη μου και τα σωστά

Τότε που δεν πρόλαβα

κι όταν τόσο επέσπευσα

Όταν χαράχτηκα από τις ευθύνες

κι όσα μαθήματα ανέλαβα με θέρμη

Μόλις ανταποκρίθηκα

καθώς κι αρνήθηκα

Και όλα ένα

κάνουν εμένα

Το καπέλο μου τρύπιο το θέλω

για να πετούν τα όνειρα ψηλά

και να ξεφεύγει καμιά αχτίδα ως τα μάτια μου

αφού, έτσι κι αλλιώς, πάντα θα το φοράω...

Την ομορφιά θα συλλάβεις κατάματα,

αν ξεφύγεις τους τόπους όπου στέκεται η Μέδουσα.